Moresnet

Na de val van Napoleon konden Nederland en Pruisen het niet eens worden  bij welk land de toen lucratieve zinkmijn Altenberg (Vieille Montagne) in Kelmis mocht gaan horen. Na lang onderhandelen werd het gebied waarin de zinkmijn lag neutraal. Dat werd het vrijstaatje Moresnet en vormde bij Vaals met België, Duitsland en Nederland een vierlandenpunt. Het landje had een oppervlakte van 350 ha en een grensomvang van elf kilometer. Kelmis was de hoofdstad. De verdedigingsmacht van Moresnet werd gevormd door de veldwachter en de burgemeester van Moresnet werd benoemd tot president van dit land. Voor de omringende landen werd Moresnet een belastingparadijs, een smokkelvrijplaats en een gok-oord maar ook de seksindustrie deed hier goede zaken. Het dagelijks leven draaide grotendeels om het zinkbedrijf Vieille-Montagne, dat voor een groot deel verantwoordelijk was voor het welzijn en de voorzieningen van de inwoners. Het zinkbedrijf bouwde o.a. naast  huizen ook een verpleeghuis, een school, een katholieke kerk en een protestantse kapel. Ook stichtte het bedrijf schuttersverenigingen, een harmonieorkest, een carnavalsvereniging en een turnvereniging. Als lid van deze verenigingen kwamen inwoners van verschillende nationaliteiten bij elkaar. En omdat de zaken goed gingen in het Neutrale Moresnet werd er in 1885 zelfs het  luxehotel Bergerhoff geopend. Een merkwaardig feitje was dat verscheidene ongewenst zwangere vrouwen uit het buitenland hun kind in Neutraal Moresnet geboren lieten worden en het daar ter adoptie aanboden. Wij bezochten in Kelmis de plaatselijke VVV om informatie te krijgen over een speciale wandeltocht over het grondgebied van de zinkmijn. Helaas kon de zaterdaghulp in het toeristische onderkomen ons niet verder helpen waardoor wij zelf maar op onderzoek gingen. Achteraf bezien was een bezoek aan de VVV niet nodig geweest; bij de zinkmijn aangekomen was het wandelpad niet te  missen.

Bijzonder in het zinkmijngebied is de vegetatie. Er staan planten en bloemen die op zinkhoudende en kalkhoudende grond groeien zoals bijvoorbeeld het Zinkviooltje en de Blaaskoekoek. Met de geschiedenis van Moresnet in het achterhoofd was een bezoek aan dit gebied heel interessant.

Het viaduct van Moresnet is een 1200 meter lange spoorwegbrug over het dal van de Geul in Moresnet. Het is een van de bekendste spoorbruggen van België. De brug is onderdeel van spoorlijn 24 (Montzenroute Antwerpen-Aken) die speciaal gebouwd is voor het transport van de Duitse artillerie en troepen naar het front tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1914-1918. Tussen 2002 en 2005 is het viaduct gerenoveerd. De brugdelen werden vervangen en de pijlers werden gerestaureerd. De brug sluit in het oosten aan op de Gemmenichertunnel die onder de Vaalserberg doorgaat. 

Na de eerste wereldoorlog kwam Moresnet bij België en was er geen sprake meer van een vierlandenpunt.

Een bekende inwoner van Moresnet is Heintje Simons. Hadden we dat geweten dan waren we zeker even op jacht gegaan naar een handtekening.