Tup en Joep Ramperen

Over de bergen aan komen rijden naar de Costa del Sol is een bijzondere ervaring. Zodra je over de laatste kam rijdt, schitteren de mooiste panden je tegemoet. De huizen lijken paleizen zo groot en mooi. Het is duidelijk dat hier het rijke Spanje woont. Het is hier ook veel drukker en de wegen zijn overvol, ook in deze tijd. Het mondaine Spanje ligt duidelijk aan de zuidkust. De dure auto’s, mooie pakken en rijke panden stralen je tegemoet. Hier moet je zijn, hier is het rijke leven, hier ben je iemand………

……echter het kamperen is een totaal ander verhaal. Kamperen is hier voor de losers, de zwevers en de Swiebertjes van de maatschappij. Het kamperen hier is ramperen. Wij hadden een camping gepland en dachten een goede keus gemaakt te hebben. In de campinggids zag het er allemaal mooi en aardig uit. De praktijk echter was anders. Toen we de camping opreden kregen we meteen al het gevoel, een outlaw-gebied binnen te rijden. Een grote kale vent vol met tattoos stond op een kampeerplek De plek leek op een combinatie van vuilstort en stenenberg. Helaas was het voor ons wat laat in de middag om verder te reizen, waardoor we toch maar op deze camping een plekje zochten. De camping stond pal naast een vierbaansweg, waar alle mooie en dure auto’s langs raasden, dus dat beloofde ook veel goeds voor de nacht. Onze laatste hoop was daarom op het nabij gelegen strand gevestigd. Een lekkere duik in zee zou veel verfrissing brengen, althans dat dachten we. Bij de receptie van de camping hadden wij de doorgang (onder de snelweg) naar het strand gevraagd en we kregen daarom een handgeschreven velletje papier waarop de toegang tot het strand beschreven stond. Na het vinden van een naar omstandigheden geschikte plek voor de tent, gingen Tup en Joep op pad naar het strand.

De weg naar het strand was een avontuur op zich. Eerst volgde we een stukje snelweg waar de benzinedampen en de luchtverplaatsing dik in onze nekken knalden. Daarna kwamen we bij een louche doorgang. Volgens het velletje papier moesten we hier het “putje” in. Dit tunneltje bleek een open riool te zijn, dat verboden was voor voetgangers……

De toegang naar het tunneltje was best wel gevaarlijk en de doorgang beangstigend. De beloning, zo hoopten we, zou het strand zijn. Ook dat bleek een grote misvatting. Het strand oogde vies, onaantrekkelijk en was smal. Na een 200 meter over het strand gelopen te hebben, gaven we de pijp aan Maarten, oftewel binnen no time waren wij terug bij onze tent. Tot slot hebben een nacht naast de razende snelweg doorgebracht en zijn daarna moet gezwinde spoed uit het volgepakte en drukke gebied vertrokken. Vanuit de auto gezien, blijft het echter een mooi gebied en het zal er vast goed vertoeven zijn, maar zeker niet om te kamperen. Dat is voor de zielenpoten en verschoppelingen… zoals wij?