CRKVA SV. KRSEVANA (De Kerk van St.-Krsevan)

Op een mooie woensdagochtend trokken wij de bergschoenen aan om een stevige tocht dwars door het ruige kustlandschap te maken. Rotsen omhoog, glijpaden omlaag, rupsdraden van de bomen en gekruip door het struikgewas gingen twee bejaarden met goede moed en vrolijke zin over smalle paden en gevaarlijke rotsen. Mochten we honger krijgen dan hadden we voor ieder een halve, geplette mini-Snicker paraat en voor de dorst een veldfles water. Ons konden ze niks maken……

Zelfs de wandelstokken waren aanwezig. Desondanks bleef het een moeilijk begaanbaar gebied waar we ons doorheen worstelden. De natuur, de zee, de bossen en rotsen waren evenwel wonderschoon. En het was genieten en hard werken tegelijk.

Na meer dan een uur wandelklimmen kwamen we ineens bij een huisje dat ooit bewoond was geweest en dat nu in vervallen staat verkeerde. Waarschijnlijk was dit huisje vroeger gebouwd met materialen die vanuit zee waren aangevoerd. Merkwaardig dat hier iemand zo afgelegen gewoond kon hebben. Zelfs de keuken ontbrak niet. Nabij het huis liep er een smal paadje omhoog en wij vervolgde onze klim- en daalweg. Hoewel de gekozen route nergens aangegeven stond maakten wij gebruik van MapsMe wat overigens erg handig is voor de Kroatische jungle of welk ander gebied dan ook. MapsMe werkt met GPS en geeft nauwkeurig aan waar je je bevindt. Zonder MapsMe zouden we deze tocht nooit hebben kunnen doen. Enfin, we worstelden ons langs een pad omhoog en kwamen ineens, zomaar bij een kerkje aan, midden in het bos. Wel stond er een bord bij met een beschrijving van de historische betekenis van dit kerkje. De kerk was zo’n duizend jaar geleden gebouwd en was een van de eerste Christelijke kerken van Kroatië gewijd aan St.-Krsevan.

Hoe komt deze kerk zo midden in het Kroatische oerwoud?  Hoe was de situatie van deze Christenen? Werden zij bedreigd of was het gebied toen geheel anders? Vragen, die niet te beantwoorden zijn.

Op internet staat wel dat Istrië (hier redelijk vlakbij) rond het jaar 900 bij het Frankisch gebied behoorde en dat dit stukje land onder invloed van de Franken stond. Voor ons echter was het een aangename verrassing om zo’n bouwwerkje midden in de bossen te vinden. Na uitgebreid het bouwsel van binnen en buiten bekeken te hebben gingen wij via een ander pad weer terug. De tocht nam zo'n tweeenhalf uur in beslag. Tevreden konden wij "thuis" met een lekker glas Kroatische wijn nagenieten.

Zo zie je maar, je kunt altijd op tochten verrast worden. In de tent blijven zitten en boos naar buiten kijken is geen optie, dat doen we thuis al……….